Fundacja GŁOS GŁUCHYCH
Zbudujemy razem ekosystem informacyjny, gdzie głos Głuchych będzie brzmiał głośno i będzie widoczny.
Co zrobić, gdy jestem wsród nie głuchej rodziny?
Fundacja Głos Głuchych
Jako jedyna osoba głucha w całej rodzinie, która nie zna języka migowego, ciężko mi się porozumiewać za pomocą pisma. Chciałbym nauczyć ich języka migowego, ale nie wiem, jak zacząć. Mam pustkę w głowie.
Jak zrobić pierwszy krok?
- Używaj prostych gestów rodzinie i proś ich o naukę języka migowego.
Używaj prostych gestów z członkami rodziny. Mimo nieudanych prób kontaktu, odważnie powiedz, że chciałabyś, aby bliskie Ci osoby nauczyły się podstawowych znaków języka migowego, aby mogły się z Tobą porozumiewać. Poinformuj ich, że czasami komunikacja pisemna jest dla Ciebie trudna, a język migowy ją ułatwia. Możesz powiedzieć coś w stylu: „Jeśli nauczycie się języka migowego, będę zadowolony.” Z pewnością będą zaskoczeni. Bezpośrednia komunikacja daje im możliwość rozważenia Twojej prośby. Czasami komunikacja pisemna jest trudna, zwłaszcza gdy rodzina nie zawsze jest chętna. - Skorzystaj z aplikacji komunikacyjnych.
Mamy nowoczesne technologie. Na urządzeniach mobilnych znajdziesz aplikacje komunikacyjne, które nie wymagają pisania. Otwórz aplikację i poproś rodzinę o nagrywanie mowy. To wygodne i łatwe rozwiązanie dla osób słyszących. - Znajdź czas na prywatne rozmowy z rodziną.
Jeśli trudno Ci uczyć języka migowego całą rodzinę naraz, zamiast tego zarezerwuj czas na prywatne rozmowy z poszczególnymi członkami rodziny. W ten sposób łatwiej się porozumieć. - Edukuj rodzinę na temat potrzeb komunikacyjnych osób głuchych.
Wyjaśnij, dlaczego język migowy jest dla Ciebie wygodny. - Bierz udział w planowaniu aktywności rodzinnych, aby czuć się bardziej zaangażowaną. Dzięki temu inni zobaczą Twoje starania i chętniej będą się z Tobą komunikować.
- Okaż cierpliwość rodzinie i dostosuj się do ich możliwości.
Ostatni, ale najważniejszy punkt, jest to cierpliwość. W komunikacji z osobami z różnych środowisk są trudności i nieporozumienia. Dostosuj się do możliwości członków rodziny i poproś ich o wzajemne zaangażowanie. To współpraca.
