*SJM*
Codziennie chodzę na długie spacery.
*PJM*
CODZIENNIE PÓJŚĆ SPACER CHODZIĆ DŁUGI.
*SJM*
Dzieci chodzą do szkoły nawet w deszczowe dni.
*PJM*
DZIEŃ DESZCZ DZIECI CHODZIĆ SZKOŁA NAWET.
To jest czasownik obiektowy w PJM. Sam znak migowy "chodzić" wygląda jak U na dłoni. Nie używamy tego znaku w kontekście spaceru. Zamiast tego używamy znaków "pójść" lub "kręcić się" na spacer. Kolejny przykład: chodzić do szkoły, nie używamy znaku U na dłoni, powinniśmy zamigać “dojeżdżać do szkoły”.
Jak widzisz, istnieje różnica między SJM a PJM pod względem gramatyki, czyli pomiędzy subkodem języka polskiego a naturalnym językiem migowym. Głusi z łatwością odbierają PJM, w przeciwieństwie do SJM, który ich męczy. Dlatego w naszym odcinku pokazaliśmy przykłady tłumaczenia zdań na PJM w przyjemny i zrozumiały sposób. To jest bardzo ważne.